103 lata temu, po 123 latach zaborów Polska odzyskała niepodległość.
Prób odzyskania niepodległości było wiele. Jednakże dopiero Wielka Wojna trwająca w latach 1914-1918 na tyle osłabiła zaborców, że marzenie kilku pokoleń Polaków o wolności mogło się spełnić. W 1917 roku wybuchła rewolucja w Rosji, praktycznie powodując wyłączenie jej z wojny. Niemcy i Austro-Węgry po czterech latach prowadzenia wojny z Ententą były również osłabione, widoczne były oznaki ich bliskiej klęski. Wobec tego, na przełomie października i listopada 1918 roku sytuacja międzynarodowa dla Polaków stała się wyjątkowo korzystna.
Wobec takiego rozwoju sytuacji, różne polskie grupy polityczne przystąpiły do przejmowania władzy na ziemiach polskich zajmowanych dotąd przez Niemcy i Austro-Węgry. 31 października 1918 r. w Krakowie władzę przejęła Polska Komisja Likwidacyjna pod przywództwem Wincentego Witosa, zaś w nocy z 6 na 7 listopada w Lublinie powołano Tymczasowy Rząd Ludowy Republiki Polskiej, na czele którego stanął Ignacy Daszyński. Działająca w Warszawie od września 1917 r., powołana przez Niemcy i Austro-Węgry Rada Regencyjna, powoli traciła znaczenie.
10 listopada do Warszawy przybył, uwolniony z Magdeburga Józef Piłsudski. 11 listopada Rada Regencyjna przekazała mu władzę wojskową, zaś rząd Tymczasowy Rząd Ludowy Republiki Polskiej oddał się do jego dyspozycji. Ten dzień stał się umowną datą odzyskania przez Polskę niepodległości.
Na młode państwo polskie czekało jednak szereg wyzwań. Należało zjednoczyć ziemie wchodzące dotąd w skład trzech zaborców – Rosji, Austro-Węgier i Niemiec, przeprowadzić unifikację systemu administracyjnego, prawnego i monetarnego. Niezwykle ważna była także walka o granice…
Zdjęcie w tle ©Źródło: commons.wikimedia.org Rząd Jędrzeja Moraczewskiego, 1918 r., autor: NN, licencja: domena publiczna / public domain
